ใครที่เป็นแฟนอนิเมะแล้วยังไม่ได้ดู ดาบพิฆาตอสูร (Demon Slayer) ถือว่าพลาดมหาศาลเลยทีเดียว เรื่องราวของทันจิโร่ที่ต้องออกเดินทางตามหาวิธีรักษาน้องสาวให้กลับมาเป็นมนุษย์ กับการต่อสู้กับเหล่าอสูรที่โหดเหี้ยม ทำให้เราได้รู้จักกับตัวร้ายสุดแกร่งที่แต่ละตัวมีเอกลักษณ์และเรื่องราวหลังที่น่าสนใจไม่แพ้กันวันนี้เราจะมาเจาะลึกเหล่าอสูรตัวท็อปที่ทำให้แฟนๆ ทั่วโลกต้องหลงใหล ไม่ว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความชั่วร้ายอย่างมุซัน หรือเหล่าข้างขึ้นที่มีพลังน่าเกรงขาม แต่ละตัวล้วนมีความน่าสนใจที่ทำให้เราจดจำได้ไม่ลืม ตั้งแต่ความแกร่งที่น่าสะพรึงกลัว ไปจนถึงอดีตที่เจ็บปวดและเหตุผลที่ทำให้พวกเขากลายเป็นอสูร มาดูกันว่าทำไมตัวละครเหล่านี้ถึงได้รับความนิยมและทำให้แฟนๆ ต้องติดตามเรื่องราวของพวกเขาอย่างหยุดไม่ได้
พูดถึงอสูรตัวแรกและตัวแม่ของอสูรทุกตัว ต้องยกให้ คิบุทสึจิ มุซัน เลยจริงๆ ตัวนี้คือบิ๊กบอสสุดท้ายที่ทำให้ทุกคนต้องสั่นคลอน ด้วยความที่เป็นอสูรตัวแรกที่เกิดขึ้นในโลกนี้ พลังของเขาจึงแกร่งมากจนแทบจะไม่มีใครเอาอยู่สิ่งที่ทำให้มุซันน่าสนใจไม่ใช่แค่ความแกร่งอย่างเดียว แต่เป็นความปรารถนาที่จะเป็นอมตะอย่างแท้จริง เขาไม่ยอมรับความจริงที่ว่าตัวเองยังคงกลัวแสงแดดและต้องมีจุดอ่อน ความหวาดกลัวความตายทำให้เขากลายเป็นคนโหดเหี้ยมที่ไม่เห็นค่าชีวิตใครเลย รวมถึงเหล่าลูกน้องอสูรของตัวเองด้วยมุซันมีความสามารถในการเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาได้ตามใจชอบ ทำให้เขาซ่อนตัวในสังคมมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้เขายังสามารถควบคุมอสูรอื่นๆ ได้ผ่านเลือดของตัวเอง ถ้าใครไม่เชื่อฟังหรือพูดชื่อของเขาออกมา เขาสามารถฆ่าได้ทันที วิธีการนี้ทำให้เขาควบคุมเหล่าลูกน้องได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาโดดเดี่ยวและไม่มีใครจริงใจด้วย
โคคุชิโบ หรือที่เรารู้จักในนาม ข้างขึ้นหนึ่ง ถือเป็นอสูรที่น่าสนใจที่สุดตัวหนึ่งเลยก็ว่าได้ เพราะเขาเคยเป็นนักดาบพิฆาตอสูรมาก่อน ใช่แล้ว เขาคือพี่ชายของโยริอิจิ ซึกุนิ ผู้ใช้ลมหายใจดวงอาทิตย์คนแรกสิ่งที่ทำให้โคคุชิโบกลายเป็นอสูรก็คือความอิจฉาริษยาต่อน้องชายของตัวเอง โยริอิจิที่มีพรสวรรค์ในการใช้ดาบเหนือกว่าเขามาก แม้ว่าเขาจะฝึกฝนอย่างหนักหน่วงมาตลอดชีวิต แต่ก็ไม่สามารถเทียบได้กับพรสวรรค์ธรรมชาติของน้องชาย ความรู้สึกด้อยและกลัวความตายจึงทำให้เขาตัดสินใจรับการเปลี่ยนแปลงจากมุซันด้วยประสบการณ์การเป็นนักดาบพิฆาตอสูรมาก่อน โคคุชิโบจึงสามารถใช้ลมหายใจพระจันทร์ได้อย่างเชี่ยวชาญ แถมยังมีพลังอสูรเสริมอีกด้วย ทำให้เขากลายเป็นข้างขึ้นที่แกร่งที่สุด การต่อสู้ของเขามีความงดงามแต่เต็มไปด้วยความโหดร้าย ดาบของเขาที่มีรูปร่างคล้ายเนื้องอกและสามารถยิงใบพระจันทร์ออกมาได้นั้น ถือเป็นหนึ่งในอาวุธที่น่าเกรงขามที่สุดในเรื่องส่วนลึกของเขายังคงมีความเป็นมนุษย์หลงเหลืออยู่ ทำให้เราเห็นความขัดแย้งภายในใจที่น่าสงสาร
เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่ทำให้แฟนๆ ต้องผิดหวังผสมประทับใจไปพร้อมๆ กัน เขาเป็นอสูรที่มีหลักการแปลกๆ คือไม่ยอมกินผู้หญิง แถมยังชอบต่อสู้กับคนที่แกร่งๆ เท่านั้น ซึ่งทำให้เขาดูมีเกียรติยศในแบบของตัวเองอดีตของอาคาสะนั้นเจ็บปวดมาก เขาเคยเป็นเด็กหนุ่มชื่อ ฮากุจิ ที่ต้องดูแลพ่อที่ป่วยและต่อสู้เพื่อเอาตัวรอด เมื่อเขาโตขึ้นก็ได้พบกับครูการต่อสู้และลูกสาวของครูที่เขารัก แต่ทั้งสองคนนี้ถูกคนร้ายฆ่าตายอย่างโหดร้าย ความโกรธแค้นนี้ทำให้เขายอมรับการเปลี่ยนแปลงจากมุซันสิ่งที่น่าสนใจในตัวอาคาสะคือเขายังคงรักษาคุณธรรมบางอย่างไว้ได้ เขาไม่ยอมทำร้ายผู้หญิงและให้เกียรติกับคู่ต่อสู้ที่แกร่ง การต่อสู้ของเขากับเรนโงคุและทันจิโร่ถือเป็นหนึ่งในฉากที่อลังการและซึ้งใจที่สุดในเรื่อง เพราะในที่สุดเขาก็ได้ระลึกถึงความรักที่แท้จริงและเลือกที่จะหลุดพ้นจากคำสาปของมุซันพลังการต่อสู้ของอาคาสะมาจากศิลปะการต่อสู้ที่เขาฝึกฝนมาตั้งแต่สมัยเป็นมนุษย์ ผสมผสานกับความเร็วและพลังของอสูร ทำให้เขากลายเป็นนักสู้ระยะใกล้ที่น่าเกรงขามที่สุดตัวหนึ่ง
นอกจากสามตัวท็อปแล้ว ยังมีอสูรข้างขึ้นตัวอื่นๆ ที่แต่ละตัวก็มีเสน่ห์ไม่แพ้กัน ฮังเท็นงู เป็นอสูรที่มีบุคลิกหลายหน้า แต่ละหน้ามีอารมณ์และความสามารถที่แตกต่างกัน ตัวจริงของเขาเป็นอสูรตัวเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ การต่อสู้กับเขาจึงต้องใช้กลยุทธ์มากกว่าพลังเดี่ยวกิวทาโร่และดาคิ พี่น้องข้างขึ้นหก เป็นคู่หูที่มีเรื่องราวที่น่าสงสาร พวกเขาเติบโตมาในสภาพความยากจน กิวทาโร่ต้องดูแลน้องสาวผู้ป่วยไข้ ความรักของพี่ชายที่มีต่อน้องสาวนี้แหละที่ทำให้พวกเขายอมรับการเป็นอสูร การต่อสู้กับพวกเขาแสดงให้เห็นถึงพลังของความรักและการเสียสละ แม้ว่าจะผิดทางก็ตามที่น่าสนใจคือแต่ละตัวล้วนมีเรื่องราวหลังที่เจ็บปวด ไม่ใช่แค่ความชั่วร้ายธรรมดา พวกเขาต่างก็เคยเป็นมนุษย์ที่มีความรัก ความฝัน และความหวัง แต่ความทุกข์ยากและสิ่งผิดพลาดในชีวิตทำให้พวกเขาต้องเลือกเส้นทางแห่งความมืดมิดการที่ผู้เขียนสร้างตัวละครอสูรให้มีมิติและความเป็นมนุษย์นี้ ทำให้เราไม่ได้เกลียดชังพวกเขาอย่างเดียว แต่ยังรู้สึกสงสารและเข้าใจในบางส่วนด้วย นี่คือเหตุผลที่ทำให้ดาบพิฆาตอสูรกลายเป็นผลงานที่โดดเด่นและสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมทั่วโลก